AH ESKİ İSTANBUL
Bir gün düşecek bilirim
İstanbul a yolum
Özlem doluyum boğaza
Martı seslerine
Kız kulesi beni bekler
Oda hasret bilirim bana
Ne kadar mahzun duruyor
Baksana
Şimdi beyaz kar altında
İstanbul um
Deniz feneri nasılda yanar söner
Rüzgarın etkisiyle
Ah kız kulem çarpıyor dalgalar değimli sana
Çok hırçınlar nedendir bilmem
Beyaz cennete büründün ya
Ağaçlar gelinler gibidir şimdi
Kaldı mı ki ağaç ta
Hepsi tarumar
Yazık oldu çamlı cam
Nerede eski halin
Nerede eski İstanbul um
Özleniyor işte
Cumbalı evleri
Bahçeleri saran hanım elileri
Akasya ağaçları
Hani nerede İstanbul um
Kaldırım taşlarını bile arar insan istemeden
Taş yığını aldı yerlerini
Yollar kapladı devası
Karınca yuvası gibi
Üstünden başka altını da oydular
Güzel İstanbul un
Ne denir şimdi beyaz cennet sin
Bir gün beklide gelirim
Hasret gideririz ne dersin
Sevgim lesin unutamadığım eski
İstanbul
Ayşe Karan