EŞREF-İ MAHLUKAT ?

Nezâket aramayın bitti tükendi çoktan
Ne yüzümüz kızarır, ne çekinir olduk biz
Kuldan haya eder mi korku duymayan Hak’tan?
İnsanlık sınavından hep sınıfta kaldık biz

Ökçemizin altında güçsüzlerin başı var
Haksız giren kazançta mazlumun gözyaşı var
Hangi taşı kaldırsan çapanoğlu işi var
Duru bir nehir idik balçık ile dolduk biz

Hoşgörü hırkasını çıkardık üstümüzden
Selam sabahı kestik en kadim dostumuzdan
Kırk yerinden delinmiş şu gönül testimizden
Sevgi katresi değil kin akıtır olduk biz

Haram kattık hileyle pazarda tartımıza
İhanet kamburunu yük ettik sırtımıza
Necaset bulaştırdık tertemiz pırtımıza
Kaç mazlumun ahını ağlatarak aldık biz

Çelik kartallar gökte heybet ile uçarken
Sözde barış götürür cehennemi saçarken
El kadarcık bebeler bombalardan kaçarken
Kaç sabinin düşünü pervasızca çaldık biz

Eşref-i mahlukatın eşrefini öldürdük
İblisle yoldaş olup nefsimizi güldürdük
İhanet hançeriyle sadakati böldürdük
Kendi cürümümüzü başkasında bulduk biz.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ…