Ne sonu gelmez kıyametmiş bu böyle
Taşın toprağa söyleyecek sözü kalmadı
Ne affedilmez hataymış bu, bana söyle
Başın yüreğe söyleyecek sözü kalmadı

Beden yorgun, ruh yorgun hayat savaşında
Geçmeyeni var mı ayazında, kara kışında
Baharlar geldi geçti karlar eridi dağ başında
Karın güneşe söyleyecek sözü kalmadı

Yağmur yağar ıslatır toprağı can gelir
Akıp giden su gözleme geriye zor gelir
Söndü desen yine yürekten har gelir
Küllerin rüzgara diyecek sözü kalmadı

Tomurcuk olur ağaç dalında çiçekler açar
Mevsimi gelir meyve verir mevsimi geçer
Dünya döner iklimler değişir günler geçer
Gecenin güneşe diyecek sözü kalmadı

Yaş geldi geçiyor, ömür bitti bitecek
Beklersin beklediğin gün geldi gelecek
Hayat bitmiş bu gözler ne zaman gülecek
Dostlara söyleyecek bir söz kalmadı

Yıldırımım hiçbir dert bu kadar yormadı
Bu değildi sonumuz böyle hiç olmadı
Son bir nefes derken bir soluk bile almadı
Umudun hayale söyleyecek sözü kalmadı

18/03/2017 / Bağdat
Ali