Sana sesleniyorum ey asık yüzlü adam
Ne suratın asarsın nedir çakan durmadan
Birazda şöyle böyle gülümsesen be adam
Güne hasetle bakma gündüz sana karanlık
Sahralarda gömülü almadığın insanlık

Aç sefil perişan halk birde sen çıkmayasın
Elinde kızıl alev milleti yakmayasın
Bir azcıkta toparlan bari kalbin utansın
Hasetle bakma güne, güneş sana karanlık
Sahralarda gömülü bulmadığın insanlık

Sen’ ki asık suratın meyvesine dadanmış
Serçe avına çıkan karanlık ruhlu baykuş
Zaloğlu Rüstem isen çıkar bir kez adanmış
Hasetle bakma aya senin ruhun karanlık
Para ile alınmaz almadığın insanlık.

Müdavimi göklerin görünmeyen melekler
Onlar ne göz yumarlar nede yalanı ekler
Günlük yirmi dört saat masum kalpleri bekler
Hasetle bakma göğe görmez kalbi karanlık
Bir gün sana da döner almadığın insanlık.

Çölde hazan yaşattın serabı yağmur sandım
Kaç gece bilmiyorum, homurtunla uyandım
Seni insan gördüm ya insanlıktan utandım
Hasetle bakma nura, senin ruhun karanlık
Ben yaptım oldu ile alınmaz ki insanlık.

Sen bir hayal ürünü kurgusun başka değil
İnsanları yurdundan sürüp götüren bencil
Soyun kurusun senin bu çağda ebu cehil
Yağdırdığın bombalar sana olur karanlık
Yakandan tutuverir yok ettiğin insanlık.

Savaşın dini yoktur, din olsa savaş olmaz.
Dinin olduğu yerde kadın çocuk ağlamaz
Gel ey beklenen yolcu sensiz sabahlar olmaz
Nura boyansın cihan bitsin zifir karanlık
İlahi bir nurun ile aydınlansın insanlık