BEN ÖLÜNÇE

Ben ölünce dostlarım,feryad etmeyin sakin.
Son kelimem tevhıt’mi, siz ona iyi bakin,
Şayet böyle bir kelam, duyduy
Sanız son kelam.
İşte o zaman sevin , sizde edeyin bayram.

Tabutumu görünce, sakin feryad etmeyin.
Deyin rabbı çağırdı, beni iyi dinleyin.
Kabirse sönsüzlüğün, girilen bir kapısı.
Sakin tövbe etmeden, bu kapıdan girmeyin.

Ölüm ayrılık değil, yeni hayat başlıyor.
Sonsuzluk saatlerin, tıkır tıkır işliyor.
Hakka verdiğin sözler, burda çıkar
Karşına.
Sözün özün doğrumu , burada eşleşiyor.

Gidenler asla geri, gelmedi gelmeyecek.
Zerre kadar bir sırrı, dünyaya vermeyecek,
Ya cennetten bir bahçe, ya cehennemden çukur.
Kabul olmayan taat, seninle gelmeyecek.

Bunların hesabını, Dünyada iken yaptım.
Ben dünyaya değilde, yaratanıma taptım.
Şimdi ben huzuruna, elim boş geliyorum.
Alnımdaki yazılan , ölüm açisi tattım.

OSMAN KÖSEOĞLU.
01-02/2022
TUZLA-İSTANBUL