Hadi konuş derim, konuşmaz dilim.
Yoruldu dizlerim, kalkmıyor kolum.
Sıladan uzağım, bağlandı yolum.
Haykırsam ne çare, sesim yetmiyor.
Öyle zordayım’ ki, derdim bitmiyor.

Bu dünyanın ahvali, hali bellidir.
Yanar şu yüreğim, içim korludur.
Şu bağrım darda, gözüm kanlıdır.
Nefesim tekliyor, gücüm yetmiyor.
Öyle zordayım’ ki, derdim bitmiyor.

Feleğin sillesi, durmadan vurur.
Bağlarım bozuldu, güllerim kurur.
Hasret dirhem, dirhem, ömrümü alır.
Bedenim yorgun halde, dizler gitmiyor.
Öyle zordayım’ ki, derdim bitmiyor.

Sılanın eserken, seher yelleri.
Burcu, burcu kokan, taze gülleri.
Yürek yaralıyor, dostun dilleri.
Çiçek açmaz oldu, bülbül ötmüyor.
Öyle zordayım’ ki, derdim bitmiyor.

Anlatmak istesem, anlamaz kullar.
Yaram içerdedir, ne bilsin eller.
Dağlar geçit vermez, bağlandı yollar.
Gözler yorgun artık, yaşlar akmıyor.
Öyle zordayım’ ki, derdim bitmiyor.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.