AŞK MİHNETİ

Narı hasret ateşiyle yandı bu sinem yandım
Bir gonca-i handandım dalda sararıp soldum
Nice karanlıkları gelip geçecek sandım
Türlü mihnet içinde çırpınıp özü buldum

Bir güzellik uğruna köşe bucak dolandım
Gördüğüm her bir güzel gün oldu solup kaldı
Yüz kapıya yüz kere yüz sürüp od dilendim
Vurgun yedi yüreğim hasret bağrımı deldi

Erenler otağına varıp sohbete erdim
Ahu zardaydı gönül ağlayıp cuşa geldim
Çeşmi çerağla gönlüm yuyup ortaya serdim
Aşk mihnetiyle döndüm gözlere hoşa geldim.

Yalın ayak dolandım kızgın çölleri gezdim
Gördüm var ile yoğu köz gibi közde yandım
Ayn el yakîn oldum da Cüda’yı özde sezdim
Nura gark oldu gönlüm Hüdâ nurdandır sandım.

Goncayı handan : gülen gonca
Mihnet:üzüntü, sıkıntı.
Cuşa gelmek: kendinden geçmek
Çeşmi cerağ:göz nuru
Ayn el yakîn:gözlem ve deneye dayanan bilimsel bilgi

KARDELEN(Ayrıkotu)
O6.03.2022
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Dinar/Afyonkarahisar