Yıl bin dokuz yüz on beş,mevsimler kan ağladı
Gökten yağmur kar değil,ateşle mermi yağdı
Düşmandaki hedefte,bir yarımada vardı
O yarımada destan,oldu yedi düvele
O şehir ise Gazi,o şehir;Çanakkale

O destan bir kurtuluş,savaşını başlattı
Bitti sanılan Türk`ün,meşalesini yaktı
Hiç yenilmez denilen,İngiliz orda battı
Conk bayırı bent oldu,Gelibolu`da Kale
Britanya`ya pençe,savurdu Çanakkale

Anzak`lar karşısında,Elli Yedinci alay
On Beş Nisan sabahı,verdiler düşmana zay
Şehit oldular gece,şahittir Yıldızlar Ay
Ölüme yürüdüler,her biri güle güle
Bir diriliş destanı,Kükredi Çanakkale

Dile gel Conk bayırı,Kocaçimen Maltepe
Seddülbahir,Kumkapı,Kırte ve Alçıtepe
Ey Türk genci bu savaş,kulağında bir küpe,
Olsun Tarihler boyu,Türk`ten düşmana sille,
Vurduğu bir Zaferdir,Haykırdı Çanakkale

Bir Onbaşı vardı ki;Hey Maşallah ey Seyit!
Çeyrek tonluk mermiye,"of" demedi bu yiğit
Sırtladı sürdü topa,Hem iman hem de Tevhit
Allahuekber dedi,Şehadet geldi dile
İkinci bir Bedir`i,yaşadı Çanakkale

Keltepe,Arıburnu,Zığındere ey dere,
Bir de o Haintepe,ve sen Kerevizdere
Düşman gemilerine mayını vere vere,
Anafartalar mezar,oldu hain sefile
Türk süngüsüyle son söz,söyledi Çanakkale

Ey Melahat çavuş`um,ey onbaşı Nezahat
Cevat bey,Mehmet çavuş,sizdiniz birer Serhat
Mustafa Kemal paşa,mezarında rahat yat
Vatan size minnettar,çektiğiniz o çile,
Yurt olup geri döndü,bizlere Çanakkale

Bu vatanın bağrında,bu ezan dinmiyorsa,
Türk`ün semalarından,al bayrak inmiyorsa,
Bir yürek ki,kükreyip,Cihana sığmıyorsa,
Yetmiş düvelde gelip,verselerde velvele
Tek başınada yeter,bir Gazi Çanakkale
Ozan Karapece