vakitsiz saatlerin atomlu isinlari yansidiginda
yipranmis halilar üzerinde
gözleri irilesmis bekleyen ademin cocuklari
sadece cocukken böyle korkuyla bakabilir ancak

donbasyada acan kizil ciceklerin zehirli tohumlari
güzel kadinlarin ülkesine sacilacak
kizil car kiyefin önünden akan irmakta
postallarinin camurunu yikayacak

bir zaman bir duvar yikildi diye sevinmislerdi
simdi o duvarlar memleketler boyu dizelenecek
okyanuslardaki büyük dalgalar misali
insanlar sira sira duvarlara carpacak

yurtlarindan kopan kavimler
cekirge sürüsü misali eski dünyaya yagacak
sanma aclik yalniz fakirlerin derdidir
cok zenginim diyen züppelerde
bir kurumus ekmegi bile bulamayacak

zaman postallarin
kamcilarin
kelepcelerin
ciplerin ve chiplerin zamanidir iste tam bugün

öldürülen en son barisli sabah
dogmayacak bu tünelde uzuuuun bir gece
toplu yok edilmeye haziriz kumandanim
aglayacak göz kalmayacak
bu zaman kali yuga zamani