Donduk mu yarada şimdi!

Güzergahta yandı gönül, gül ömrümüz soldu gözüm..
Menzil ırak, yaban toprak..kaldık mı arada şimdi...
Zihinlerde lanet töre, zaman sinsi doldu gözüm..
Eller tetik, gözler mızrak..yandık mı çırada şimdi..

Eyy mənim dönmeyen bahtım, garalara kalan günüm..
Ey bugünkünden yalan, bu günümden beter dünüm..
Bir yanımdan hasret yağar, derde möhkəm öbür yanım..
Güller baharlara gebe, solduk mu burada şimdi..

Gün kızıl tanda yitti yar, gün batımı hüzün yükler..
Hangi Mecnun hangi Ferhat, zülmet içinde can bekler..
Bilmez alem derdimi ki, gönül her zaman yar bekler..
Ak ey ak tenden kızıl kan, donduk mu yarada şimdi ..

Bir kanatta bir yürekte bir de menevşe morunda..
İki yürek, bir sevdada , ateş olduk bu korunda..
Tutuştuk kavrulduk gözüm, o zemherinin karında..
Ağıt olduk, zılgıt olduk, güldük mü narada şimdi..

Kızıl güller cam kenarı, boyun büktü ah içinde..
Geçti cavan ömrüm gözüm, dil çürüdü vah içinde..
Düne döndü anılarım, kusurlarda kah içinde..
Kendimizi ak benekte,. bulduk mu karada şimdi..
H. Işık. 3/3/22