Yaşamak
diyorum yaşamak ölüm nasıl olsa bir gün
gelecek

Yaşamak diyorum

Tan vaktinden akşam yakamozu göründüğü ana
Başını yastığa koyduğum pamuk yastığa kadar
Veya tatlı rüyalar görmek adına ettiğim dualara güvenerek

Günü tebessüm şerbeti ile yudum yudum içmek gibi
Huzura kanat germek gibi
kollarıma neşeyi sarmak gibi

Arkadaş ölümle muhabbet etme artık

Azrail bile tüm insanlğı aynı anda öldürmüyor

Cıbıliyetsiz düşüncelerini atma orta yerlere
kötü kokular işitmek istemiyoruz efendim

Ben yaşamak diyorum sen veda diyorsun

Yaşamayı anladıysan ölümü kabul etmişsin demekdir

İnsan milyon kez düşsede
Elif olmalı tek celsede

Zaman gıt ,hayat hayal

Ben gül diyorum sen diken
Ben gülelim diyorum sen,sıkıntılar eken

Ya insan gün/ü yaşar ya gecelerde kaçar sonra aklına şaşar
Helbette bende insanım
Benim de canım bin bir defa yandı,
Yanıp yanıp kül oldu toz oldu duman oldu asla
Dert olmadı

Derdi verendedir şifa
Ondan isterim
O benimle olsun ben bana yeterim

İşde o yüzden
Güneş görmeyen evden ölü çıkarmış
Günü aydınlatan ışık seni bekliyor,
Çık güneş yüreğini ısıtsın, sende yüreğini ısıt üşümesin,
Çünkü üşümüş bir yürek buz tutar ya da kırılır , parçaları cana batar ruh yakar

Sana ne elden,
Haydi kokla artık kırmızı gülden

Yaşamak diyorum can
Hayal gücünü kullan

Yaşamak

Son nefesimi verene dek

Umutları üfleyerek

Ayşe Kavak