Hu


Ölmeden ölenler inşaa ediyor toprağı
Daha diri bir hayata adım atarken
Parçalanmış ruhlar oyalanıyor
Gel geç dünyasında
Manasız bomboş bakışlar
Ayak bağı oluyor ilerlememize


Oysa bir cezvenin içinde
Birikmiş yagmur suyuyla abdest alamazsın
Temizlenmek paklanmak lazım
Tüm kullanılmış kaplar kirli
Nereye dokunsam cinnet
Nereye bassam bir çığlık
Rüyalarıma gelme artık
Uyuyamıyorum korku
kabusundan


Çok oluyor, bu gramafon
Hep batı, hep metal...
Okşamıyor ruhumu
Tüm radyo istasyonlarında aynı tını
Kimseye anlatamadım derdimi
Kimse anlamıyor dinletimi
Çok bekleyen gördüm sarhoş
Işıklar aydınlatmıyor, bu oda loş


Toprağın altına kök salmış incir ağacını hiç söylemedim
Bakma öyle çırpmışlarıma
Ruhum üryan
Ahmakça bir kahkaha bu
Çığlığın firavunu andırıyor
Kapat ağzını
Iblis bakışlı şaşkın
Ya da duymayayım
Kulaklarımı yok saydım
Umarsız bu şarkılar
Bana göre degil

Bu ilaçları kullandın mı sen
Tüm dertlere deva
Hu
Bir soluk, sonsuz anlam
Hu...hu... hu...
Her daim içilebilir
Aç tok fark etmez
La oku evvelinde
Tüm tagutların
Eceli ellerinde...
Yalnız
Hu...