KARAYUSUFLU MEMİK AĞA

Aman yetim kaldın doymadan babana.
Aman baban da gitti harbe, yabana.
Aman uruğum, yazılarım diyerek,
Aman ömrünce beylik ettin obana.

Önüne de büyük dertler getirdiler.
Oymağında koptu nece çatırtılar.
Ağam, beyim, sızılarımız diyerek,
Sonunda bahtsız ömrünü bitirdiler Memik Ağa’m.

Aman yekindin yaslandın sağ koluna,
Aman doymadan da kızına, oğluna,
Aman yavrularım, kuzular diyerek,
Aman kalkıp yollandın Antep yoluna.

Tutup, odun salacaya yatırdılar.
Karlı yollarda at ile götürdüler.
Dört babayiğit çamurlara çökerek,
Kıraç’ta, ana yola da yetirdiler Memik Ağa’m.

Aman kuzgunlar konmuş geniş merana.
Aman sırtlanlar dalmış meşe ormana.
Aman yaylak, otlak, mera, orman deyip,
Aman göz koymuşlar açtığın tarlana.

Tutamadık yerin, bizi bitirdiler.
Susuz götürüp te, susuz getirdiler.
Baba yurdunu boş bıraktınız deyip,
Nafi der, haneni yıkıp batırdılar Memik Ağa’m.

NAFİ ÇAĞLAR
27 Şubat 2022 Pazar 09.27
Y.Ova / K.Çekmece / İstanbul