O gece
Tüm hayatımdan
Aforoz etmiştim seni
Affetmemek üzere
Yine eskisi gibi
Acılarımı koynuma alıp
Uyumak zorunda kalışım
En acısıydı belki

.
Hayallerim artık
Tek tek değil
Hepsinin suda boğulduğunu
Hissederken
Canımdan can almıştın benim

.
Yüreğime gömdüklerimle
Uyumak zorunda kalışlarımı
Kefenin den çıkartıp
Sonsuzluğa bıraktım artık

.
Sen bana bir ömür borçlusun
Aslında
Sonsuz yağmurlarımı
Geçmişimi
Kaybolan yıllarımı

.
Sen bana
Giden gençliğimi
Sensizliğimi
Gülmeyen yüzümü
Sen bana sevgisizliğimi
Borçlusun

.
O gece
Tüm hayatımdan
Aforoz etmiştim seni
Affetmemek üzere

.
Sen bana
Bir nefes borçlusun
Ölen birini hayata döndürmek için
Çabaladığım yıllarımı

.
Aslında boş yere tüketmişim
Seninle olan yıllarımı
Suç bende
Suç kıyamayışlarımda

.
Sen kıyamadıkça
Öyle eziyorlar ki seni
Üzerine basıp çiğnenirken
Gıkın çıkmamış
.
Damarlarımdan akan kanın
Yolunu değiştirmişim
Tüm negatifler yerini
Pozitiflere bırakmış

.
Kanayan yaralar kapanmadı da
Kabuk bağlamış
Kendimi bile affetmişim
Bana yaptıklarından dolayı

.
Affedilişimin rahatlığıyla
Geceyi affetmişim
Bir çay demlemişim
Kayboluşların şerefine kaldırmışım
Bardağını

.
Geçmişime yudumlamışım
Geleceğime yudumlamışım
Yeniden doğuşuma
Ben ben oluşuma
Bir bardak daha doldurmuşum

Demet Akyürek