29
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2629
Okunma

seni ben okumadım, rüzgar okudu
bir yaz gecesi penceremin önünde
çevirip sayfalarını tek tek
güzel bir aşk romanı gibi...
orta yerinde cildinin
havai mavi, ibrişim bir ayraç gibi durdum
kesildi rüzgârın sesi soluğu
açtım gözlerimi, geldim kendime yavaşça...
ne sen vardın ortada
ne güzel ciltli bir roman
düş değil gerçek değil, yalan değil
baştan sona masal gibi bir rüyâydı yaşanan...
bir sabah erken
okşayıp tenimi geçerken
seher yeliyle seni düşündükçe arındım
gülüm diye rüzgârlara sarındım...
seni ben okumadım rüzgâr okudu
saçlarına dokunmadım, rüzgâr dokundu
yatağına uzanıp, ben girmedim koynuna
bir yaz gecesi hasretim sokuldu...
sandımki pınarlar süzüldü gözünden
çağlayıp coştu dereler
bir papatya açtı, bir kelebek uçtu
bir ceylan geçti mor dağların düzünden...
koşumlarından boşandı
sağrısı dolgun kısrak
yaz gecelerince gözlerimin içine bakıp
sevda büyütürken koynumda çırılçıplak...
Bitti rüzgârın türküsü
yorgun düştü deli fişek tay
bir küheylân uzandı çimlerin üstüne
tenim sırılsıklam, gökyüzünde dolunay...
Şaban AKTAŞ
29.06.2004
Yayınlanmıştır, AYKIRISANAT- 2004