Bin dokuz yüz otuz altı senesi
Kutlu yolculuğa çıktı bir kervan.
Âlî ehlibeytten inci tanesi
Son mürşidi kâmil! Verildi unvan.

Zifiri karanlık "O" tek başına
Evinin içinde yaktı ilk nuru
Gözyaşını kattı olan aşına
Ehline öğretti İslam şuuru.

İlk on yılda geçti günler çok çetin
Birebir okuttu talibe Kuran
Zorluk anlarında oldu hep metin
Sabırla çalıştı her an, her zaman.

Gözden ıraklarda kurdu otağı
İhlâsı nakşetti Kalp, Ruh ve Sırra
Yastığı bir taştı, toprak yatağı
Feyzi gönüllere döktü ısrarla.

Gündüzler rahlede, secdede gece
Sadakat, gayretle süslendi ömür
Çözüm bekliyordu bu zor bilmece
Paslanmıştı demir, sönmüştü kömür.

Trende, vapurda öğretti ilim
İşçi pazarından buldu talebe
Esnaflar içinden devşirdi âlim
Yavaş-yavaş mamur oldu harabe.

Nur topu bir kadro doğdu velhasıl
Kimi müftü, kimi vaiz ve imam
İman kurtarmaktı hedefi asıl
Bu da nur feyizle oldu tastamam.

Bir sadık Müslüman çıkmıştı yola
Tam yirmi üç yılda kurdu sofrayı
Nasip olmaz böyle nimet her kula
Tedavi eyledi büyük yarayı…

Salih Yıldız…24.02.2022



.