2
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
596
Okunma
ikinci bir emre kadar yasak diyor içimdeki ses
peki birinci emir neydi diyorum
iki karanlığı birbirine bağlayan viyadükten düşerken
o sıra uyanıyorum
baktım kendime gelmem zaman alacak
ve sonra vermeyecek diye
köşe kapmaca oynuyorum duvarda olmayan saatle
neyse..
perdeyi çekip
gün ışığını davet ediyorum içeri
kırmayıp"
icabet ediyor sağ olsun
kollarımı iki yana gerip
geriliyorum dağın dağa kavuşamadığı manzaraya
pencerede bana benzeyen bir ben
ardımda kapı
üstünde dübeli gevşemiş asimetrik ayna
-ayna
söyle ona
ayıp oluyor misafire karşı
ciddiyetimi takınıp geleyim diyorum güneşe
müsaade senindir diyor
muhafazakar bir gülüşle
sonra ne oldu bilmiyorum
sanırım emir eriydim ilk emrin
fakat yasak ne
hatırlamıyorum..