Kimsesizim diye ah, eden gönül-ü nadan.
Her ahında bin defa, nefes almandır: ümit.
Acıyla ızdırapla ,etme feryadı figan.
Gözlerinden dökülen, her bir damladır ümit.

Karanlık gecelere, teslim olurken ruhlar
Bilirmisin kaç yürek, kaç acıyla sızılar.
Sürekli gecemidir, bitmezmi karanlıklar?
Karanlıkları silen, nurlu sabahtır ümit.

Gönüle düştü ise sevgilinin ateşi
Cananının nurundan gündüz olur gecesi
İremleri andırır, onun gönül bahçesi
Dikenini gül diye, koklamasıdır Ümit.

Her yan sararır solar, dalında kalmaz yaprak.
Ağaç kuru ot kuru, su bitmiş, kuru toprak.
Buz tutar şelaleler. soğuktan donar ırmak.
Cemrenin yere göğe, düşen harıdır ümit.

Toprağa düşen cemre, ısındırır toprağı.
Toprakta neler varsa, çimlenir tohumları.
Kuruyan çayır çimen, salıverir yaprağı.
Kuruyan ağaçların, filizleridir ümit.

Toprak ana uyanır, canlanır börtü böcek.
Dağda kırda ovada, açar rengarenk çiçek.
Havalarda uçuşur türlü çeşit kelebek.
Dallardan meyve sunan, tomurcuklardır ümit.

Varsın kötü düşünsün, kötü ruha köleler
Zindanların içinde küfül küfül yel eser
Yer ile yeksan olur o çelikten kafesler
Şeytanı sırt üstüne yere çalmaktır ümit

Her zerreyi aşk ile, zikrettirendir ALLAH.
Sadece hüküm ondan, odur bir tek HÜKMULLAH.
Maznunun duasıyla ,hükmeder GAYRETULLAH.
Kalpte inşirah ile onu anmaktır ümit.

Göz görür, kulak duyar, dil konuşur, el yazar.
Mevlamızın verdiği,nice nice niğmet var.
Zalim: zulmede dursun, tek sığınak ALLAH var.
Allah vardır gam yoktur, bunu bilmektir ümit.