HANIM ELİ İLE SARMAŞIK



Kızıldı ufuklar tatlı meltem eşliğinde
Sanki yanıyor gibiydi dağlar
bu güzel kızıllıkta
gün ağarmak üzereydi
Ilık meltem dolaşıyordu
Ağaçlar arasında
Dudağında ıslık ile bir nağme
Açan çiçeklere gonca güllere
Buseler kondurarak
Yeni yeşermeye başlayan sarmaşık
Dolanıp hanımeline uzatıyordu
Taze filizlerini
Dudağında küçük gülümseme ile
Hanım eli şaşkındı
Açınca gözlerini kimdi bu
Boynuna sarılan genç filiz
Hey kimsin sen diye bildi
Günaydın benim adım sarmaşık
Tutunduğum dala sarılırım
Sevgi doluydu
Mor çiçeklerim açar
Bu yılda burada doğdum
En yakın sizi buldum ve sarıldım
Ay ne çok konuştun
Şişti başım
Ama siz çok güzel kokuyorsunuz
Kokunuza bayıldım
Çok güzel de çiçekleriniz
Bak hala konuşuyor
Susmazmısın sen
Bilmem her halde bilmem susmayı
Bak hala konuşuyor ve tırmanıyorsun
Bu benim işim tırmanmak
Çok çabuk uzarım
Ve sarılırım tutunduğum dala
Bırakmam onu
Ay sus ne olur tırman ama konuşma
Olur mu sabah sabah
Tamam oldu ama bak çiçeğim açtı
Gör bir kere
Bakıyorum çok güzelmiş
Kutladım güzel çiçeğini
Ay sağ olasın
Şimdi daha mutlu tırmanır
Açtırırım çiçeklerimi
Gülümsedi hanım eli
Çattık bu yıl bu sarmaşıkla
İşimiz var
Güneş yükseliyor
Kuşlar cıvıldıyor
Hayat başlıyordu
Tüm güzelliği ile
Yeni güne yeni umutlara
Ayşe karan
yıllar önce yazdığım bir şiirim