Bu darı dünyadan baki ukbaya
Omuzlarda gider bir garip yolcu
Rahmanı dünyadan Rahimullaha
Omuzlarda gider bir garip yolcu

Kendini kandırıp hancıyım diyen
Zulümün cihanı sardı kulliyen
Kırdığın bir güldür şu önden giden
Omuzlarda gider bir garip yolcu

Bilsen o tabutu kimler omuzlar
Kalbi kör olanlar hiç anlamazlar
Gözle görülmeyen kaçbin omuz var
Omuzlarda gider bir garip yolcu

Önden giden atlılardan biriydi
O kim bilir kaç bin gönüle girdi
Mahpus damlarından hakka yürdü
Omuzlarda gider bir garip yolcu

Yusufiye sana oldu son mekan
Yusuflar derdine oldular derman
Götür ne olursun Yakub’a selam
Omuzlarda giden ey garip yolcu

Miski anber koksun kabir toprağı
Veliler arkadaş cennet durağı
Sular ikram etsin kevser ırmağı
Omuzlarda giden ey garip yolcu.

Hicranın doldu gönül hanemiz
Kar misali beyaz su gibi temiz
Bize rehber olur bıraktığın iz
Omuzlarda giden bir garip yocu