Terkedilmiş bir kent gibiyim
Bir korku koşuyor içimde sokak sokak.
Bende ulaşılmamış bir düş
Anlaşılmamış bir sorundur yaşamak.

Bir demir kapı kilitlenir aramıza ilkin
Yitirdiğim umutları ararım karanlıkta.
Kulaklarımda uğultusu sensizliğin
Yokluğun paramparça gözlerimde.

Gözlerin geliyor aklıma her dem
Gözlerime renk veren simsiyahı.
Bir yağmur çiseliyor yüzüme, yaşlarındır
Boncuk boncuk terliyor düşlerim.

Dinmedi bir türlü sana susamışlığım
Yanıyor içimin çölleri, çeşmelerim kurak.
Oysa seninle kanardı dudaklarım umuda
Ellerinle , sesinle öyle sıcak .

Bir geceyi yaşıyorum karanlık ,sonsuz
Güneşli bir sabaha uyanmak özlemi ile.
Bana ellerini ver, gel ne olursun
Artık yeter hasretim, kalbime sıcaklığın dolsun
Kucak kucak...

Hangi saatte durdu akreple yelkovan
Karıştırdım geceyi ve gündüzü, geçmiyor zaman.
Sorsalar unuttum ; adımı, kendimi ve mekanımı
Dindiremem yürek yangınlarımı ...
Ayrılık kilitleniyor dudaklarıma, vermiyor aman
Bir avuç aldım baldıran çeşmelerinden
Bir acı ki bu dudaklarımdaki
Sorma nasıl geçer ... sorma, sorma.


Günay Koçak 20.2.2022