BABALAR AH BABALAR
Babalar sırtında, dağlar taşıyor.
Evlat nerden bilsin, neler yaşıyor.
Öyle gün geliyor, bela musibet.
Bir kurşun misali, teğet geçiyor.

Babalar ağlıyor, gece niyazda.
Evlatların akli, fikri ayazda.
Sırtında yük izi, ellerde nasir.
Yüzleri gülüyor, gönüller yasta.

Faturalar ardı, arkası gelmez.
Kıralar babaya , bir aman vermez.
Günler su misali, gelip geçiyor.
Pazardan pazara, para yetişmez.

Babanın göz yaşı, çok nadır akar.
Bir aktımı daği,taşları yakar.
Görünmeyen yükü, sırtında taşır.
Aileden onu ,sır gibi, saklar.

Yediği sitemi, koynunda saklar.
Gönlüne batıyor, kırık bardaklar.
Butun dertlerini, sineye gömer.
Yeterki sönmesin, bizi ocaklar.

Babalar hayattan, çok şeyler anlar
Evlatlar kendını, safada sanar.
Yaşayıp geçmişten,ders alamayan
Ömür boyu yanar, güzelim canlar.

OSMAN KÖSEOĞLÜ
25-07-1995
KENDIRLİ-RİZE.