Ey zaman, sevgili zaman küs müyüz
nedendir hep asık gülmez yüzün
yetmiyor mu peşinde heba ömrümüz
Dünya pazarında para etmez oldu sözümüz
oysa tarih tanıktır ki böyle değildi ceddimiz
böyle olmamalıydı ileriyi görmez oldu gözümüz





Biz hep gerilerde sen ve dünya hep ilerimizde
bizi sana ayak uydurmaktan alıkoyan sabit idea
aşamadığımız karanlık nedir nedendir özrümüz
Kanımızda yağlanmış tortulanmış donmuş
söküp içimizden atamadığımız kollestra yağı
kurtulamadığımız örümcek ağı mı zorumuz




Sözüm sana değil alınmayasın nice saplar ezdi
samanlar savurdu unur görmüş bu ulu harman
kendinden olacak yine derman bekleme feman
İşte böyle zamane-i zaman gözüm
düşündüğüm gibi yazmasam bilirim kendime
yazarsam birilerine batar sivrisinek iki sözüm

Şubat 2022 / Ankara