Al ipekten gözlerime kan sürdüm bilemedin
Gözlerin bir yerinde gecenin erişilmez
Bir sokak feneri ölmüştü yıkıldı ümitlerim
Nere adım atsam düşüyordum yalnızdım
Eski günlere unutulmak damgasını vurmuştum
Bir yanım vardı sana yenilmek istemeyen gelemezdim,
Gönlümün duvarına çarpan bir şarkıdan kaçıyordum
Uzak bir titreyiş gözlerimden ışık kaçıyordu kaçıyordum
Tükenmiş herşeyin sevgisi, bakmıyorlar bile ardımdan
Ellerin dudakların beynimde bir kırılıp bir kaçıyordu
Ve bir rüzgar, bir türküyü saçlarımdan alıp kaçıyordu
Yetişemiyordum göğe dik bir merdivene çıkmaktan daha zor
Sicim yağmurları yağıyordu sazlıklara
Bir ışıklı vitrinde mankenlere yağmurlar yağıyordu
Sırıksıklam bir ağaç soluyordu nefesleri, alev rüzgarlı
Ben seni soluyordum, her nefeste bir hançer yiyerek
Düğüm üstüne düğüm edip, yutarak yalnızlığı
Düşünüyordum ellerin uznıp kaçıyordu yalandın
Ve sana pişmandım ben ellerim seni aramıyordu
Bir masal yalnızlığı köse moru kırık saçlarımda
Doğduğuna pişmandı sana sevgim, ellerim seni aramıyordu
Aramıyordu gözlerim seni sevda ağaçlarında
Bir hüzün meyvasıydın dağ ekşiliğinde
Sevmedim seni sevmedim
Söyle ellerine versin sıcaklarımı
Pişman değilim...............

Nermin Aydın