3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
493
Okunma
Kırışmış buruşmuş bedene inat
Genceciktir canlı kanlı bu gönül
Dünya nimetinden etmez feragat
Yirmisinde delikanlı bu gönül
Zaman geçer o geçmeyen çağ olur
Sevdiğine bahçe olur bağ olur
Bazen erişilmez yüce dağ olur
Kâh güneşli kâh boranlı bu gönül
Hep yeşildir olmaz sarı gazeli
Bakmaz bu gününe yaşar ezeli
Hoşlanmaz kötüyü sever güzeli
Bülbül gibi hoş lisanlı bu gönül
Aşılmaz denilen dağları aşar
Kendine münhasır alemde yaşar
Günü bayram eder sevinir çoşar
Çocuk gibi heyecanlı bu gönül
Elazığ da çayda çıraya seker
Sivasta halayın başını çeker
Oynar düğünler de kurdunu döker
Çalgı çengi mehteranlı bu gönül
Ne kanaat bilir ne yeter bilir
Sanır ki dünyada ebedi kalır
Vakit geldiğinde Adem’ le ölür
Geçip gider kalmaz canlı bu gönül
Adem Ulutaş
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
