Biz kendi halimizde yaşayan mutlu bir aileydik...
Ne istediniz bizden....
bizimde ideallerimiz ...
bizimde gelecek hayallerimiz vardı...
küçüktü dünyamız....
büyüktü hayallerimiz....
ne istediniz bizden.....

sizin elinizdekine göz koymamıştık...
yoktu öyle bir derdimiz....
tek derdimiz vardı...
çalışmak...
alın teri dökmek...
göz nuru dökmek....
ve başarmak...
ne istediniz bizden...

Biz huzurlu bir aileydik,,,
yoktu hiç kimse ile derdimiz,,,
yoktu kimse ile kavgamız,...
mutlu bir aileydi derdimiz,,,
huzurlu bir toplumdu hedefimiz...
sevgi idi parolamız...
olmadıkmı gölgeniz?
ne istediniz bizden?

Ganimetlerinizi paylaşmak gibi bir çabamızda yoktu...
çünkü...
bizim soframızda .,,
ganimete tabak ...
harama kaşık...
hakkımız olmayana...
midemizde...
yer yoktu...
ne istediniz bizden....

Biz mutlu bir aileydik...
anne baba ve üç kardeş...
zoru başarmaktı derdimiz...
azimle inançla...
çalışmak,...
çalışmak...
çalışmaktı gayemiz...
kendimiz için...
herkes için....
ne istediniz bizden...

Biz mutlu bir aileydik...
eksik değildi yüzümüzde tebessüm...
az ile mutlu olmasını bilirdik helalinden...
paylaşmasını sever...
elimizdekini paylaşır idik herkesle...
bu bizden ..
bu bizden değil demeden...
herkesle....
böyle daha mutlu olur idik...
ne istediniz bizden....

Biz sizleri de bizim gibi bilirdik...
ağlamasını istemeyen hiç bir çocuğun...
ölmesini istemeyen hiç bir annenin...
üzülmesini istemeyen kimsenin....
yokluğa mahkum olmayan hiç bir ailenin...
kutsal gördükleri alın terinin...
olmasını istemediği cehaletin...
olmasını istemediği haksızlığın...
evet sizleri de bizim gibi bilirdik...
yoksa siz bizden değil miydiniz...?