Eyy dost!

Mahmurluğun uzun sürdü,. geceden ayamadın dost
Bıçak kemiği de geçti, afyonunu patlat artık..
Miden ziller orkestrası, bilirim uyumadın dost..
Serçeler saçaktan uçtu, afyonunu patlat artık..

Öyle zomsun, öyle zom ki, sinek vızıltısı zurna..
Patak, kötek hak getire, semah döner sana turna..
Hülyanda şarap sakide, altın tasta sarı hurma..
Güneş bacadan aşacak, afyonunu patlat artık..

Devran döner sen dönmezsin, bilirim günahı bende..
Dizlerin çürüdü yaşta, hafif bir kımılda sende..
Toz pembeler uçar gider, gözünü açtığın anda..
Kümelenmiş kara bulut, afyonunu patlat artık..

Umut bir somun arası , bir sıcak soba yanında..
Zaman o zaman değil dost, düşler kayboldu sonunda..
Yürek bir garip çıkmazda, elin, ayağın mayında..
Sokak pusu tezgahında, afyonunu patlat artık..

Bir yanın öksüz telaşı, bir yanınınla boş ver dersin..
Muğlak karanlık içinde, kendini harap edersin..
Akıl, izan isyanlarda, ömür sermayeni yersin..
Dilin prangada eyy dost, afyonunu patlat artık..

Gel ipe un serme eyy dost, ip gerilir bir yay olur..
Zamana yenilir umut, dilde kalan bir vaay olur..
Son pişmanlık neye yarar, geçen günler bak zay olur..
Geçmeden Bor’un pazarı, afyonunu patlat artık..
H. Işık.