22
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
1048
Okunma

Ne istediğini bilmeyen gönül
Neden bizi böyle yorup durursun
Bilmez misin er geç topraktır sonum
Kara yerde belkim rahat durursun
Kendini gizleyip cilve edersin
Bazen çok yumuşak bazen betersin
İlk bahardan bile kişi sezersin
Istesen sahrama fırat olursun
Bütün tohumların dile unu var
Göçen turnaların çile yönü var
Engin deryaların bile sonu var
Sende elbet şanlı kırat bulursun
Bunca hünerlerin olduğu halde
Yanmayı seversin gezersin çölde
Bir gün bu fakirin bahtına gül de;
ikimizi ab-ı, hayat doyursun
Mustafaoglu ilyas
Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı bırakıyorum
5.0
100% (26)