İnsan yaşamında bir gerçek aşkların ve eğlencelerin yaşandığı yer vardır birde bir işe görev üzeri gidip o işi senaryosuna uygun bitirip dönmek vardır.Bana göre Dünya hayatı ki herkese geçerlidir bir görev yeri olup işi çabucak ve kestirme tarafından bitirip dönme yeridir.Bunu nereden biliyoruz? şuradan belli oluyor,gerek koşarak gereksede sürünerek bir yere kadar geliyoruz azıcık nefeslenelim derken bakıyoruz çıta bir tık yukarı atmış.Başlıyoruz tekrardan koşmaya.Bu koşuya gönüllü yada hazır olmasakta çaresiz bu yol yürünecek.Oysaki çıtayı belli bir yere getirince biraz nefeslenebilsek işte hayat bu diyeceğiz fakat yaşam bu fırsatı kimseye tanımıyor.Emin olun milyarlar üzerinde kuluçkaya yatanlarda aynı durumu yaşıyor hatta onlar daha zorunu yaşıyor,nitekim gelinen aşamada hepside şaşkınları oynuyorlar.Ben hakiki aşkların yaşanacağı yerlerin varlığına inanıyorum fakat orası burası değil,buna rağmen aşk şiirleri habire yazıp duruyoruz bunu bilmeme rağmen bende yazıyorum fakat çokları gibi yandım bittim,hayatımı karattın yada sen olmasan bu yaşam haram gibi söylevlerden uzak duruyorum.Dahada ötesi bizim aşk dediğimiz sadece bir his eğer bu his içimizden kaybolursa ne kimse evleniyor nede biri birinin peşinden koşuyor fakat bunun birde tehlikesi var oda nesil yok oluyor yani insan denen nesne varlığını devam ettirmede zorlanıyor.Çünkü çocuğu büyütüp bakacak anne ve baba şart yoksa nesil yok oluyor.İşte burada çiftlerin yazılımına sahte bir aşk şırınga ediyorsun sonra bırakıyorsun sonra onlar deli divane sahnelerine geçip aşık olduklarını sanıyorlar.Arkasından gelsin çocuklar,torunlar ve onların çocukları.Derken ayrılıklar sonrasında göz yaşları falan kamburumuz çıkıyor ve kaçacak delik arıyoruz.Bu konu uzun ve yazmakla bitecek gibi değil,başınızı fazla ağrıtmadan bir nokta koymak gerek.

Muhteşem!..En kaba hatlarıyla cevap vermek gerekir ise kabahatlisi hesap bilmeyenler..Zira estetisyenler işlerini iyi biliyor.Hesap bilmeyenlere abaküs lazım..Saygıyla..