El mahkum ayak mahkum iplerse gardiyanda
Vicdana girmez insaf gireceği gün meçhul,
İblis elinde kamçı kin var vuruşlarında
Vicdana düşmüş yangın söneceği gün meçhul

Kafa kafaya erler zindanın sokağında
Ümitler kesik duman yükselmekte başlarda,
Buz kesmiş bedenleri ağustos sıcağında
İnsafın izni çıkmış döneceği gün meçhul

Adı sanı bilinmez binlerce masum yürek
Saklanmış karanlığa tıpkı kuş gibi ürkek
Canlar kafeste tutsak, özgürlüğü terki terk
Rafa kalkmış ümitler ineceği gün meçhul

Tabanda griği beton üstünde kirli tavan
Ve tabandan tavana yükselen ziftli duman
Mıh çakılmış beyinler acılardan zonglayan
Acı dinmez beyinde dineceği gün meçhul

Ne hikmettir bilinmez utanmaz dinci softa
Yiyimde haram çoktur sözler aynı varyantta
Uygularken tefritte sözleriyle ifratta
Zulüm maznuna gerek özgürlük orda meçhul

Gel ey beklenen sabah olmuşum sana muhtaç
Sana çok ihtiyacım beden aç yüreğim aç
Allahım rızan ile rahmet kapısını aç
Yoksa zulüm içinde ölecektir bu meçhul

Sen ey kadri mutlakın tek sahibi Allah’ım
Ne Ademe ne mülke birtek sana muhtacım
Şifayı sen verirsin özgürlük ihtiyacım
Kovma bizi kapından zorda kalmasın meçhul

Senin malumundadır kimler kimsesiz meçhul
Kimsesiz sokaklarda ağlayan nice meçhul
Sana ayandır her şey ben ise inleyen kul
Şanı yüce Allah’ım esir kalmasın meçhul