4
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
488
Okunma
Gözlerden gönül’ e, akan sevdayı.
Aşktan anlamayan, söyle ne bilsin.
Sevdanın yüreklere, açtığı yarayı.
Aşk acısı çekmeyenler, ne bilsin.
Gecenin ıssız zifiri, karanlığında.
Gezerken şehrin, dar yollarında.
Çaresiz gitmeyen, yorgun dizlerde.
Yürekleri yanmayanlar, ne bilsin.
Mehtapla dertleşen, garip dilleri.
Mazide hep aşkla, gecen günleri.
Semaya kalkan, o bomboş elleri.
Yaşamayan gönül, söyle ne bilsin.
Aşk öyle bir şey’ ki, dil anlatamaz.
Sevdalı gözlerse, dünyayı görmez.
Yardan ayrı kalan, hayatta gülmez.
Hasret çekmeyenler, söyle ne bilsin.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz