10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1329
Okunma
Senin de turkuaz renkte düslerin vardi,ama yalnizdin.Kimse elinini tutmadi.Sende hayatini senden alan o ipemi sarildin.isci kizi,emekci kizi.
Yillar sonra yolda gördüm,
Canyoldasim,arkadasimi.
Gözlerinin alti morarmis,
Saclari zamansiz agarmisti.
Oysa,
Zeytin gözleri,
Kömür gibi saclariyla
Zamaninda okulda nam salmisti.
Önce bana söyle bir bakti.
Belki eski günlere daldi.
Yanimda cocuklarimi görünce
Sasirdi , bakti uzun uzun bakti.
Konusmak istedim onunla.
Sarilmak
Doyasiya öpmek.
Cünkü
O
Okul koridorlarinda
Simitimi paylastigim
Canyoldasim,arkadasimdi.
Günlerce hep onu düsündüm.
Nerde?Ne yapiyor?Nasil bulurum?
Sonra bir gün
Bir gazetede okudum.
Baslik aynen söyleydi;
"Yazik oldu genc Konsamatrise"diye.
Cünkü liseli arkadasim,
Canyoldasim,
Asmisti yorgun bedenini acimasizca bir iPE...
Selda Ucar
Asiperi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz