Aşkın kokusunu bilmezdim
Tarifini duyardım
Şimdi
Uzaktan
Kokun ona benziyor
Aklım şaşıyor

Meğer
Sevgi
gözde sezilirmiş
Gözle görülmezmiş
Şimdi insan daha iyi anlıyor
İstemeden kapılıyor

Ne ince yüreğin var
Yolları çok
Duvarları kalın
Ama
Bir söze hemencik kırılıveriyor

Sonra
Yüreğin derya misali
Karşıma çıkıyor
Yolumu kaybediyorum
Ayağım tökezliyor
Sanki denize düşüyorum

Yüzme nedir bilmiyorum
Boğuluyorum
Çırpınmaya başlayınca
Ansızın
Sen çıkıp geliyorsun
Denizin içinde bir inci tanesi gibi
Parlıyorsun
Gözlerim kamaşıyor
Meğer aradığım senmişsin
Görünce
Kalbim
Atmaya başlıyor

Türlü türlü güzelliklerin
Ve
Rengârenk
süslü balıkların içinden geçiyor
Seninle
yeni bir dünyaya açılıyoruz
Sanki
hayat yeniden başlıyor

Yaz dersin yazamam
Oku dersin okuyamam
Yüreğin ne kalemi
Ne dili var
İstesemde
Sevdiğini söyleyemiyor