Anarşist oldum durduk boş yere
Eylemlere karıştım sokak ortasında
Açlık gibi, susuzluk gibi
Üstüne üstlük birde yalnızlığa alıştım bu günlerde
Özlemler tuzu biberi oldu ayrılığın
Yanıp durdum anasını sattığımın yerinde
Şehir yıkılsa umrumda değil
Bende kimsenin umrunda değilim zaten
Herkes kendi telaşında şu koca şehirde
Tanıdık desen yok denecek kadar az
köşe kapmaca oynayanlar dışında
Dost desen bulunmaz çok şükür
Ellerinde milyon liralık bir telefon
Aklını karıştırıyor herkesin
Yalpalayarak yürüyen
Sayamadığım kadar çok insan var
Gezdiğim caddelerinde sokaklarında
Bir telaş, bir hengame suratlar asık
Gülen yüze rastlamak meziyet ister
Bir başka alem bu İstanbul
Tıklım, tıklım dolu yollar son model arabalarla
Nere giderler nereden gelirler anlamazsın
Sıkış tıkış dolmuşlar
Herkes bir bomba patlamaya hazır stresten
Metrolar, metrobüsler, tranway tıkış tıkış
Nere gider nereden gelir bu insanlar
Doğu yakasından batı yakasında
Batı yakasından doğu yakasında
Bir dolarlar bir kaybolurlar bu şehrin sokaklarında
Her ne hikmetse gelen gitmiyor bir daha
Adına mı tutkunlar, çilesine mi?
Bırakıp gelmişler çiçek kokan dağları
Anadolu’nun her bir köşesinden
Bir alem bu İstanbul
İstanbul kaybolmuş sanki
Her yerde Anadolu/bul
Anarşist olsan ne eylem yapsan ne
Kim görür kim duyar seni bu şehirde

25.06.2016