Bunca yıllık ömrü yaşadım bitti
Aha geldim, gittim yalan değilim
Hayaller ufukta kayboldu gitti
İpin ucunu da salan değilim

Bazen coşup aktım bentleri aştım
Bazen zorda kalıp setleri aştım
Bazen deva buldum dertleri aştım
Şu gönlüme derman olan değilim

Bahar boş geçti yaz geçti kızarım
Gönlümle çeker kafayı sızarım
İçime kor düşmüş onu yazarım
Övünemem şair falan değilim

Olamadık evlat attık ateşe
Çok göründüm çok bacıya kardeşe
Gittiğimde üşüşürler beleşe
Kim kalmış ki baki kalan değilim

Yol yitirip kavuşmadım umuda
Dostlarımı benzetirken yakuta
Dağ aştım tırnağımla tuta tuta
Soframda hazır aş bulan değilim

Dört mevsim meyveler versem zor doyar
Kimi keser kimi kabuğu soyar
Çiçek olsam eşek arısı konar
Mevsiminde açıp solan değilim

Artık ayaklar bedeni taşımaz
Kim demiş “Damlayla mermer aşınmaz!”
Ağır yüküm, gönüllerde taşınmaz
Sevilen gönlüne dolan değilim

Susan dil şeytanmış, sustukça sustuk
Görünce arsızı sessizce kustuk
İp attık yıllara bir ömrü astık
Hayra yorma mutlu olan değilim


U.Ü.