ne vakit dağlara ilişse gözü
bir garip hayale dalıyor babam
bu zalım gurbete yetmiyor sözü
yüreği elinde kalıyor babam

babası dökünce, düşman kanını
bırakıp köyünde, çocuk yanını
kazıyıp aklına , o her anını
şu garip gurbete geliyor babam

girince babası, mahpus damına
Parlak diyorlar hep gayrı namına
bakmıyor ne keder ne de gamına
babalığı ele alıyor babam

hamallık ediyor, çuval taşıyor
bir usta eline düşüp pişiyor
Parlak Usta olup demir döşüyor
Ilgın’da namını salıyor babam

sonunda geliyor çıkıp babası
şenleniyor evi barkı yuvası
evinin önünde düğün havası
tam kırk gün kırk gece çalıyor babam

çalışıp çırpınıp beş kardeşine
kimini okutup, salıp işine
kimini everip, verip eşine
hem abi hem baba, oluyor babam

her sabah her akşam edip şükrünü
bozmayıp tertemiz tutup fikrini
gönlünden diline verip zikrini
her akşam sofrada gülüyor babam

yaşı oldu gayri şimdi tam yetmiş
iki oğlan ibir dekız büyütmüş
kendi okumamış bizi eğitmiş
yine de bizden çok biliyor babam

babamın hatırı, eyledim avaz
satıra sığmadı söylediğim az
dilerim Allah’tan ederim niyaz
hakkın bize helal eyliyor babam

FATİH ŞAHİN IŞIK
AVAZ