0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
554
Okunma
Ben senin üzüntülerini de yaşarım zaten
Yeterince tek başıma seni yaşamaya alıştım ben
Nefesim olmuştun, kalbim olmuştun,
Ya da ben öyle sanmıştım
Oysa sen beni bir hücrene bile dâhil etmemişsin
Sözlerin seni severken hissettiğim
Acılardan daha ağırdı, seni atamıyorum yine de.
Çünkü sensizlik tek korkum
Sana yazarken bu şiirimi
Ben ölüyorum senin ruhun hissetmiyor
Nefretlerim demiştim ama anladım ki
Ben sana hiçbir zaman nefret biriktirememişim
Belki sen benden bu yüzden gidemiyorsun
Sevgim seni bana hapsediyor
Sen dışarıda özgür ruhunla baş başayken.
Sami Arlan..
5.0
100% (1)
