Gün olur ağlarım ben, efkar basar gönlümü
Gün olur gülerim ben, unuturum ölümü

Gün olur meyhanede dem çekerim hadsizce
Gün olur medresede Hu çekerim sessizce

Bir faniyim dünyada, tapmadım fanilere
Hicv ettim ben her daim, uymadım canilere

Hacı Bektaş’tan gelip, Pir Sultan’a ulaştık
Mevlana ve Yunus’la, Rumeli’ni dolaştık

Kıblegahım bellidir, Ali’ye gider yolum
Her Ademoğlu gibi, ben de aciz bir kulum

Şefaatçim Ahmed’ken, el, etek öpmek nedir
Adem babadan geldik, söyle kin gütmek nedir

Yol belli, nizam belli, Kuran Hakkın kelamı
Caiz gördü yobazlar, kendisine haramı

"Kâbem insandır" demiş Hacı Bektaş-ı Veli
İnsanı yaşatmaktır, dinimizin temeli

Bir Musa çıksın artık, bu saltanatı yıksın
Görsün sömürülenler, her şey ortaya çıksın

Söylediğim sözlere, alındın acep neden
Gerçi normal bu tavrın, Yezid’di senin deden

Aba altından sopa gösteriyorlar bana
Korkacak adam mıyım, atma beni yabana

Önce bir sor soruştur, hele bir öğren beni
Benle baş edemezsin, lafla döverim seni

Zorunuza gidiyor değil mi bu sözlerim
Eğer hakkı yazmazsam kör olsun şu gözlerim