Bugün yine gündüz bitti, akşam oldu
Karamsar bir yıl daha, kaldı geride
Üzüntüden, bu rengi ruhsârım soldu
Hala bana küs müsün, inat Feride

Yanımdan geçerken bile, tanımadın
Sildin mi yoksa, hafızadan yüzümü
Bilerekten bakmadın, hiç acımadın
Görmezden geldin, yaşla dolu gözümü

Sadece bir kere, yanına gelmedim
Kalpsizin biri demişsin, benim için
Şamata olsun diye, seni ekmedim
Dinlemiyorsun beni, güzelim niçin

Hep benimle, dargın mı yaşayacaksın
Hiç özlemedin mi, bu masum aşkını
Bana şu renkli camdan mı, bakacaksın
Beni görünce, çıkar artık kaskını

Sana gülümsedim, her sabah Feride
Senin o duygularını, önemsedim
İyi düşün, pişman olma ileride
İnan ki seni, asla küçümsemedim

Yine gel, Kuğulu parkta buluşalım
Pazar günü, heyecanla bekliyorum
Senle el ele, göz göze bakışalım
Sen bu aşkını, kırmazsın biliyorum

Hem bizi yaradan, Tanrının nezdinde
Uzun süre, dargın yaşamak günahtır
Hele, vicdanlı insanların gözünde
Sevenlerin ayrılması, çok ayıptır

Daha senle yapacak, çok işimiz var
Kurduğumuz, umut dolu hayaller var
Aldığımız çok önemli, kararlar var
Yaşanacak güzel, yarınlarımız var

Ayrılık, bizim kapımızı çalmasın
Seven olur bazen, istemeden deli
Elimi uzattım, havada kalmasın
Tut sana uzanan, bu sıcacık eli

Yarım kalmasın tatlım, aşk hikayemiz
Gerçekleşsin, bizim güzel hayalimiz
Bu sene, hüzünlü geçmesin senemiz
Neşeli, umutlu geçsin, her anımız

Hani o son gece, demiştin ya bana
Uzaklığın en büyük, müzmin yaradır
Gerçekten de öyleymiş, katıldım sana
Büyüyen yara, bir yüreğe daradır

Fazla büyütmeyelim, yaram derindir
Bir tek sen unutturursun, bu yaramı
Yarayı kapatacak olan, aşkındır
Öpücük ver de, kapat gönül yaramı