Hazan vurmuş beni sessiz ve derinden,
Sararıp solmuşum senin mevsiminde…
Hüzün kaplı seher yeli vurmuş beni,
Savurmuş sensizliğinin çöllerine…
Bir seraba dahi razıyım
Yeter ki görünüver düşlerimde..
Yunus’un sayfalarında okuyorum seni,
Neşet’in sazında çalıyor yüreğin…
Avuçlarımda tutuyorum kaçmasın diye
Gönlüme gizliyorum usulca,
Ürkek ve senden yoksun sevgimi…

Gecenin ıssızlığı çöküyor yüreğime…
Kalemler dans ediyor dizelerde,
Ve yine sensizlikle yatan hayallerim
Yokluğunla uyanacak düşlerinden…
Şiirler sana yazılacak, ansızın süzülecek
Gönül pencerenden düşlerine…
Sana yazıyorum anlayacağın yine…

Kime diye soruyorlar şiirlerime bazen
Kimseye diyorum... Adını herkesten,
Kendimden, yüreğimden sır gibi saklıyorum…
Yüreğimi duymayan senden adını gizliyorum…
İsimsiz bir aşkı bekliyorum anlayacağın çaresizce,
Geleceği meçhul isimsiz bir aşk…
Adın yankılanırsa gönül dağlarımda
Duyar da ya gidersen bir gün benden diye,
Sadece (g)izleyerek seviyorum öylece..
Senin mevsiminde, beni savurduğun çöllerde
Seni soruyorum biçare seher yelinden…

Gülhanım

Ansızın süzülecek,
Birer birer,
Sana yazılan şiirler…
Ve,
Örsün güz zemherileri şehirlere…
Sarkıtları anlatsın çatılardan,
Hayali.
Sessizce yağsın sevdalara karlar,
Paltoma sımsıkı sarılırken.
Küçük bir kedi,
Titreyerek girsin apartmanın bodrumuna,
Kırık bir camdan içeri.
Sokak lambaları buzlu camlardan ışıldasın sanki.
Bir çam ağaçları sevinsin,
Yağan karlara…
Asfaltta küçük bir su birikintisi,
Donsun,
Güzel yüzüne bakarak…
Ve…
Bilmesin seni buğulu camlar…
Boşver…
İsmin değil,
Şiirlerin eşlik etsin gecede,
Süzülen karlara…
Kenanfaik