Sevdanın ateşine, düştüm senin sayende
Hayatımdaki yerin, hüzünlü bir şiirdir
Neleri alıp gittin, neler bıraktın bende
Senden geriye kalan, talan olmuş şehirdir

Öyle yaktın gönlümü, Mecnun’dan beter oldum
Eller bahar yaşarken, bense zamansız soldum
Sen bana zulm ettikçe, senin aşkınla doldum
Bendeki her hatıran, ölümcül bir zehirdir

Şu yaralı kalbimi, paramparça etsen de
Ben seni özlüyorken, uğramadan gitsen de
Öyle bir iz bıraktın, asla silinmez bende
Mazideki her halin, gözümde bir nehirdir

Yakıyor yüreğimi, bendeki aşkın narı
Söndüremez içimde, Şubat’ın, Mart’ın karı
Ne gördüm ne yaşadım, ben ömrümce baharı
Hazan kalmış gönlüme, yokluğun hep ahirdir

Saklamadım sevdamı aşkım hep aşikardı
Bir sarmaşık misali bütün ruhumu sardı
Ta ezelden ebede her anımda o vardı
Şu karanlık dünyamda, bir tek sevdam zahirdir