Hayalden şatoların boş koridorlarında,
Gerçekliğin en uzağıdır içimizi üşüten,
Koşuştururken sağa sola kaçamayışımızdır içinde hapsolduğumuz geçmişimiz,
Eğer göremiyorsak gökyüzünün engin mavisini,
Kaybolamıyorsak derinliğinde,
İçimizdeki zifiri karanlıktır bizi içine çeken,
Ve sindiren zamandır..