TEMEL VAR

Temel var İdris’in can arkadaşı;
Temel var Türklüğün özüdür asıl.
Temel var hamsinin esas yoldaşı
Temel var insanın sözüdür asıl.

Teme var tarihi boyutu derin,
Temel var teperken horonda sorun,
Temel var kolbastı oynarken görün
Temel var baharın yazıdır asıl.

Temel var çalışır öğleden önce,
Temel var toprakta sağlam derince,
Temel var Fatma’yı gevşer görünce
Temel var cilvesi nazıdır asıl.

Temel var denizin üstünde hava,
Temel var dökülür yaz günü sıva,
Temel var kızarmış nar gibi tava
Temel var mısırın tozudur asıl.

Temel var sayıyor sayıda usta,
Temel var kulağı bir hafif seste,
Temel var muazzam dört dörtlük beste
Temel var astarı bezidir asıl.

Temel var sakalı göbeğe inmiş,
Temel var fındıktan bir çaya dönmüş,
Temel var üç inek yaylaya konmuş
Temel var sürüde kuzudur asıl.

Temel var sağlamsa yükselir bina,
Temel var mizahi sivri bir zeka,
Temel var Türkçede şive harika
Temel var kültürün gözüdür asıl.

Temel var açtırmaz yanlışa gözü,
Temel var edeple tatlanır sözü,
Temel var dipsizdir toprağın yüzü
Temel var yemeğin tuzudur asıl.

Temel var harcını almış geçmişten,
Temel var renk alır biraz içmişten,
Temel var güçsüzdür işten kaçmıştan
Temel var muhabbet yüzüdür asıl.

Temel var işleri açık aşikar,
Temel var dost için candan fedakar,
Temel var sırtında yükselir Kaçkar
Temel var oyunun kozudur asıl.

Temel var horonda Ressam Halil’le,
Temel var destandır Türkçe bir dille,
Temel var kemençe çalar gönülle
Temel var makamın sazıdır asıl.

Halil GÜLEL
Düsseldorf
(İnsan Var)