YARA ALMIŞ!

Yetişmedi nesil, sefihe dalmış
Dünyalıkta kalmış, göz yara almış!
Ahlâk, maneviyat, çok yara almış
Kız oğlan fark etmez, öz yara almış!

Hamd ile içildi suyum eskiden
Böyle değil idi, soyum eskiden
Yanlışa kızardım, huyum eskiden
Hayatta alınan, baz yara almış!

Umursamaz olduk, bir ot gibiyiz
Doğalgazlı olduk, azot gibiyiz
Namaz niyaz bile, robot gibiyiz
Amelden alınan, haz yara almış!

Sanat manat ölmüş, iş başka dâvâ
Ava çıkmış sanki, vatandaş ava
Anlaşılmaz sesler, çaldığı hava
Teli ayar tutmaz, saz yara almış!

Gele gele hoyrat âna ulaştık
Düğüm çözülmüyor fena dolaştık
Beslenmemiz yapay olunca şaştık
Koyun kuzu tavuk, kaz yara almış!

Ân olur da acı, başka biçimde
Hayat devam eder, el geçiminde
Dünyadayım ammâ, âlem içimde
Ateş fena yandı, köz yara almış!

Ne zaman bir elem, duysam yanarım
Yüreğimden cerrah, cerrah kanarım
Dua ırmağına, düştüm sanarım
İçimdeki her bir, cüz yara almış!

Arıyorum eskilerden bir nişan
Yâ Allah deyince dağları aşan
Coğrafya bozulmuş, mekân perişen
Dereler tepeler, düz yara almış!

Yiyeceğiz bu gidişle şamarı
Aradık hiç bulamadık Ömeri
Atlar yılkı Kabul etmez semeri
Köşker dikemiyor, biz yara almış!

Sıkıntı var öğütleri alımda
Usta idik amma bizler çalımda
Düşmanlara karşı kullanalım da
Elde de kalmamış, koz yara almış!

Herkesin derdi var, bu benim sancım
Yolcular perişan, hastadır hancım
Şifâsı bulunur, var da inancım
Murâdî niyazda, yüz yara almış!

Murat Kahraman Murâdî
10.12.2021/İst.
(İZLER)