DÜŞÜN! PENCERESİZ BİR ODANIN İÇERİSİNDEYİM.
İÇERİDE ZİFİRİ BİR KARANLIK;
HER YANIM DÖRT DUVAR..
BİR YANDA SOĞUK,
BİR YANDA YOKLUK..
SENSİZİM YA ÜŞÜYORUM..
NEM TUTMUS DUVAR GİBİ,
YILLANMIŞ BİR ÇINAR GİBİ,
YAVAŞ YAVAŞ DÜŞÜYORUM...
MATEM TADINDA ÇIĞLIKLAR YÜKSELİYOR YALNIZLIGIN AĞZINDAN;
BENSE O AN BİLE SENİ DÜŞÜNÜYORUM...

İÇERİDE ZİFİRİ KARANLIK.
HER YANIM DÖRT DUVAR.
AÇKEN MUTLULUGUN HER TÜRLÜSÜNE;
BEN GÖZYAŞLARIMLA DOYUYORUM..
YALNIZIM YA;
BİR O KADAR DA KALABALIK RUHUM.
İÇİMDEKİ SENLE KONUSUYORUM..
KARANLIGIN ORTASINDA Kİ SANA BAKIYORUM..
GÖRMESEMDE ADINI YAZIYORUM HER YERE..
VE NEM TUTMUS DUVAR GİBİ,
YILLANMIS BİR ÇINAR GİBİ,
YAVAS YAVAS DÜŞÜYORUM..
VE HERKESTEN UZAKTA,
PENCERESİZ ODAMDA,
O ZİFİRİ KARANLIKTA CAN VERİYORUM..
SON NEFESİMDE ŞU CÜMLE YANKILANIYOR DÖRT DUVARDA;
’SENİ YANLIZLIĞIM KADAR ÇOK SEVİYORUM’