3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
874
Okunma

Her yer karanlık, sessizlik içinde
Ay ışığı çalınmış gecelerde
Kulaklarımda çınlamalar uzaklardan
Kararmış gökyüzünden dökülür
Eylül’e bulanmış yağmurlar
Ağlatır beni.
Bahçemde inim inim inleyen
Sessiz çığlıklarını duyan
Bir ben varım yalnızlığını anlayan
Fırat’ın asi sularında boğulan
İki sevgilinin feryatlarından
Siyah gülden düşer asil gözyaşları...
Koca bir kış var buz kesiği içimde
Ayazlarında donduğum
Yokluğuna titrediğim
Karlar altında kalan kadersiz halime
Bilmem bahar gelecek mi
Bu yaslı günlerin ardından
Solan mavi güllerim
Açacak mı?..
Çaresiz
Kanadı kırık
Elleri bağlı
Ölümcül bir uykuda
Umudu yitik yarınlarda
Son ümidim
Yusuf sabrı ile bekleyeceğim
Mavi güllerin açmasını
Bahar müjdesiyle...
Zafer Direniş
...
Kanadı Kırık Kuş Uçamazmış... :(
5.0
100% (9)