GÖNÜL BAĞI
Göbek bağı ile geldiğin dünya
İstemez bağlı kalmani
Sen bilmeden koparır,
Seni bir başına bırakır

Zamanla kan bağı ile canlanır,
Akraba bildiğin ile arana koyar
Topraktan bir parça,
Toprak büyür gözünde,
Göstermez gerçek olanı gözüne
Göz ile görmediğine gönül yetişir ya hani
İstemez gönül yolunu bulmani

Gönlünü bilen gerçeği görmeye göz istemez,
Dünya çekilince aradan,
Görünür gönlünden yansıyan,
Muhabbet için ses beklemez
Ses ile duyulmaz ya hani
Bir olanı yansıtan gerçekler
Gönül ile konuşunca dünya susar
Gönül dünyaya perde olur

Gönlünün yolunu dost ile bulan
Her anıni huzura, Bir olana yakın eder
Dost ile Hakk î muhabbet eder,
Muhabbet ile gönlünü yer ile Bir eder,
Ahh yer ile Bir olunca,
Hakkin rahmetini gönlünde hisseder,
Gönlüne gölge olan herşeyi
Feyzi rahmetle siler

Kopmayan tek bağ gönül bağı
Hakk ile birleşir,
Muhabbeti Hakk tan gelir
Gücünü Tevhidle keskinlestirir
Musalla taşında bağ ile Bir olduğun
Yanında belirir,,
Hicbir bağın kalmadığı baki alemde
Gönül bağının nuru, seni Huzurda bekler