Kırım’ın Bahçesaray’da doğmuştur
Cehaleti ilim ile boğmuştur
Onu bulanın yüreği soğmuştur
Eren biri Hicabi Abdülbaki

Şeyh Mustafa’nın halifesi olur
Seven yarini ölse yine bulur
Amasya’ya gelir burda durulur
Helal teri Hicabi Abdülbaki

Ebussuud Muhammed dede soyu
Dede Cengiz torunlarından boyu
Faziletli bir zat güzeldir huyu
Hikmet yeri Hicabi Abdülbaki

Ürgüplü Hacı Ahmed’den ders görmüş
Zahir ilimleriyle hayat sürmüş
İslam’ın nuruyla nefsini örmüş
Dinin eri Hicabi Abdülbaki

Emsile’yi tasavvufi diliyle
Tafsilatlı şerh düşürmüş eliyle
Örnek olmuş insanlara gülüyle
Allah yari Hicabi Abdülbaki

Kabri için Ziyere’ye gidilir
Dergahın avlusuna defnedilir
Mübarek ruhuna dua edilir
Ölmez diri Hicabi Abdülbaki

Sadık KARADEMİR

urhal Şeyhi Mustafa Efendi Hazretleri’nin halifelerinden, faziletli bir zat olup, Kırım’ın Bahçesaray şehrinde doğmuştur. Hal tercümesi, âlimler fas­lında geçen "Dede Cengi" torunlarından olduğu, dedesi Ebussuud Muhammed Efendi’nin, Kefe müftüsü iken kaleme aldığı "İbâhâtü’d-Dühan" risalesinin so­nunda yazılıdır. Zahir ilimlerini, Kırım’ın Ruslar tarafından istila tarihi olan 1188 (1774) yılında Amasya’ya hicretinde, Ürgüplü Hacı Ahmed Efendi’den öğrenmiştir. Dede Cengi, Amasya’lı ise de, 10 yıl kadar Kefe müftülüğünde bulundu­ğundan, hal tercümesini yazdığımız Hicâbî Efendi Hazretleri’nden başka da, Kırım’da torunları vardır. Bir nüshası elde bulunan "el-Ebkirâtü’1-Muhtelife fî Şerh-i Emsileti’l-Muhtelife" adlı eserinde, meşhur "Emsile"yi tasavvuf diliyle tafsilatlı olarak şerhettiği görülmektedir.

Diğer eserleri de şunlardır:

Hediyye-i Hilâl,

İnâs ve isti’nâs,

Bâde-ii Kevser,

Nukut-i Tevhîdiyye,

İkaz-ı Nâim,

Bâde-i Fakr-ı Kına,

Ta’rîfü’l-İnsan.

Hicâbî Abdülbâki Efendi Hazretleri, 1238 (m. 1822) yılında vefat etmiş, Amasya’ya bir saat uzaklıkta, Ziyere isimli bir köyde dergâhının avlusuna defnedilmiştir.