Ne hallere koydun beni imansız
Perişan halimi görmeyen sensin
Bu gönlümü yakan sensin insafsız
Yaralı gönlümü sarmayan sensin

Allah seven kulu koymaz nasipsiz
Ben yalnız başıma yaşarım sensiz
Yar senin aşkından kaldım çaresiz
Çaresiz türküler yazdıran sensin

Şu koca İZMİRE sığmadı başım
Beklemekle geçti gençliğim yaşım
Döküldü dişlerim ak doldu başım
Bana bu acıyı çektiren sensin

Bu gönlümü yaktım sen bile bile
Her günüm perişan her günüm çile
Seni sevmeseydim düşmezdim dile
Beni el diline düşüren sensin

Nelere katlandım senin yüzünden
Bu hale düşmemiz eller sözünden
Son defa öpmüştüm kara gözünden
Kara gözlerini sevdiğim sensin

Kul yılmazım bunca çileyi çektim
Bu gönül bahçeme hep hasret ektim
Doğarken ölürken yalınız tektim
Sevgimi gönlümde öldüren sensin

KUL HÜSEYİN YILMAZ SEVGİLER SELAMLAR