(Hz. Mevlana’nın şiirine nazîre)

Duydum ki aşkımıza son vererek öylece
Beni derde bırakıp gidecekmişsin, gitme!
Sensiz nasıl ederim yaz kalbine şöylece
Ellerinle batağa itecekmişsin, itme!

Âşık saf ve masumdur düşüncesi cin olmaz
Ey nazlı yâr beri bak döneklerde din olmaz
Seni seven gönülde sevgi vardır kin olmaz
Sevgime karşılık kin güdecekmişsin, gütme!

Şu kalbimde dolusun başkasına yer yok ki
Sınırsız sevgi verdim sana o kadar çok ki
Nazsa da cilveyse de bunlara karnım tok ki
Sevgi yerine zulüm edecekmişsin, etme!

Ben sevdikçe belki sen soğumuşsan bilelim
İzi çok derin ama sevgimizi silelim
Sevgin olmayan kalbi parça parça dilelim
Başka başka bacada tütecekmişsin, tütme!

Ay yüzlüm bulut gibi zülüflerin örtmesin
O zülüfler ki bazen yılan gibi dürtmesin
Ayva tüylü yüzünü acımadan yırtmasın
Yüzünü karanlığa atacakmışsın, atma!

Gamzeli bakışındı beni sende bitiren
Sendeki aşk değil mi? Şu aklımı yitiren
Çok basit bir kayıkla enginlere götüren
Açıkta girdap olup yutacakmışsın, yutma!

Bilirim fıtrat öyle sevilen eza verir
Yeri gelir âşığa bitmeyen ceza verir
Büyüklerden öğrenmiş o da hakeza verir
Gaddarlık acı verir tadacakmışsın, tatma!

Ne kadar çektiğimi bir Allah bilir bir ben
İdama mahkûm ettin acımadın mı hiç sen
Aşkın zerresi yok mu? Karşında inliyorken
İple darağacını çatacakmışsın, çatma!

Artık gönlüm acımaz bu sevdanla alıştı
Halimi gördü gözün vicdansızca yılıştı
Sonunda Behlül oldum herkes bana gülüştü
Köle gibi pazarda satacakmışsın, satma!

06.12.2021